Mijn laatste blog dateert van 26 augustus. In de tussentijd heeft de tijd niet stil gestaan. Misschien volg je mij op Twitter en lees je daar soms updates over mijn leven, hoewel ik daar ook niet heel actief ben. Dat komt waarschijnlijk omdat ik een dubbelleven lijdt. Deze blog is een van de vier die ik wanhopig probeer bij te houden, mijn twitteraccount @zwaluwzwaluw een van de 6 accounts die op mijn telefoon staan geprogrammeerd.
En in de tussentijd probeer ik mijn hoofd boven water te houden. Al spartelend. Want met horten en stoten zet ik stappen vooruit, wordt soms weer drie stappen achteruit gezet en probeer daartussen adem te halen. Soms gaat het me te snel en soms gaat het mij niet snel genoeg.
Ik ben nog steeds in therapie, wekelijks. En meestal is dat fijn. Soms werkt het verwarrend, soms zie ik er enorm tegenop en denk ik tijdens de heenweg ‘waar moet ik nou weer over praten’. Het gaat altijd zoals het loopt en er worden vaak dingen besproken waarvan ik kan leren of waarmee ik aan de slag ga, maar echt belangrijk? Meestal niet.
Mijn vriend heeft mij al een aantal keer gemeld dat ik over het verleden moet praten. Mijn verleden zit namelijk verweefd in alles wat ik nu tegenkom. En daar heb ik het bijzonder moeilijk mee. Maar daarover praten? Nee, dat vermijd ik liever. Een tijd geleden heb ik er tijdens therapie over gesproken, verteld wat er is gebeurd in mijn jeugd. Maar dat kostte mij ongelofelijk veel energie, nachtmerries en intens verdriet.
Dan blijf ik liever in mijn schulp waar ik maar wat aanmodder betreffende het leven, maar wat met wat hulp en weinig uitdaging best gaat…
omdatiknietben 